معرفی ثروتمندترین کشورهای مسلمان جهان

معرفی ثروتمندترین کشورهای مسلمان جهان  

این فهرست برمبنای تولید ناخالص داخلی در سرانه برابری قدرت خرید (PPP)، ارزش کل کالاهای نهایی و خدمات تولید شده در یک کشور در یک سال مشخص تقسیم بر متوسط جمعیت آن کشور در همان سال است و داده‌ها بیشتر مربوط به سال 2011 است که از پایگاه داده شاخص‌های توسعه جهانی بانک جهانی استخراج شده است.

1- قطر: سرانه تولید ناخالص داخلی: 88.919 دلار (2011)

2-  کویت: سرانه تولید ناخالص داخلی: 54.654 دلار (2011)

3-  برونئی: سرانه تولید ناخالص داخلی: 50.506 دلار (2011)

4- امارات متحده عربی: سرانه تولید ناخالص داخلی: 48.222 دلار (2011)

5- عمان: سرانه تولید ناخالص داخلی: 28.880 دلار (2011)

6- عربستان سعودی: سرانه تولید ناخالص داخلی: 24.434 دلار (2011)

7-  بحرین: سرانه تولید ناخالص داخلی: 23.690 دلار (2011)

8-  ترکیه: سرانه تولید ناخالص داخلی: 16.885 دلار (2011)

9- لیبی: سرانه تولید ناخالص داخلی: 16.855 دلار (2009)

10-  مالزی: سرانه تولید ناخالص داخلی: 15.589 دلار (2011)

سودان در آستانه تجزیه

سودان جنوبی منطقه‌ای خودمختار از کشور سودان است است که به دلیل تفاوت های انسانی از جمله زبان و دین سال هاست که خواهان جدایی از کشور سودان است.سودان پهناورترین کشور قاره افریقاست. تا حدود 60سال پیش این کشور و مصر یک کشور واحد بودند که تحت استعمار انگلستان بودند.با نگاه های استعماربی این سرزمین به دو کشور تقسیم شد. اما از همان زمان جنوب سودان هدف قرار گرفت تا از سودان بزرگ جدا شود و سال ها جنگ داخلی در این کشور رقم خورد . تا بالاخره در صلحی که 9‍ ژانویه 2005در کنیا امضا شد و به دومین جنگ داخلی سودان پایان داد ، به این منطقه خودمختاری اعطا شد.اما با تلاش های رسانه ای غرب برای تضعیف این کشور بزرگ و مسلمان قرار شد تا در ژانویه 2011 (دی ماه 1389) انتخاباتی در جنوب سودان برگزار شود تا سرنوشت این منطقه مشخص شود. البته به احتمال زیاد رای به استقلال سودان جنوبی داده شود و این خود مقدمه جدایی دارفور و دیگر مناطق سودان خواهد بود.   

جغرافیا جنوب سودان از شرق به اتیوپی از جنوب به کنیا وگاندا و کنگو و از غرب به آفریقای مرکزی محدود می‌شود. جمعیت حدود ۱۳٬۰۰۰٬۰۰۰ تا ۱۱٬۰۰۰٬۰۰۰ میلیون نفر در این منطقه زندگی می‌کنند. اقتصاد جنوب سودان منطقه غنی از منابع طبیعی است و مهم‌ترین صادرات آن نفت است. که در آن 85 درصد از ذخایر اثبات رسیده متمرکز شده است . مرکز و مهمترین شهر :جوپا انگلیسی و عربی مساحت :۶۴۰٬۰۰۰کیلومتر مربع جمعیت:۱۳٬۰۰۰٬۰۰ تا ۱۱٬۰۰۰٬۰۰۰ نفر

جدول عناصر و واحدهای تقسیمات کشوری بهار۸۸

جدول عناصر و واحدهای تقسیمات کشوری

بهار ۱۳۸۸ 

ردیف	استان	مساحت		تاسیس	تعدادواحدها
					شهرستان	بخش	دهستان	شهر
1	آذربایجان شرقی		45650	1316	19	42	141	58
2	اذربایجان غربی		37411	1316	17	40	113	38
3	اردبیل		17800	1372	9	25	66	23
4	اصفهان		107029	1316	22	45	125	96
5	ایلام		20133	1353	8	20	40	21
6	بوشهر		22743	1352	9	22	43	30
7	تهران		18814	1357	13	35	80	56
8	چهارمحال وبختیاری		16332	1352	7	18	39	27
9	خراسان شمالی		28434	1383	7	17	42	17
10	خراسان جنوبی		85290	1383	8	19	49	23
11	خراسان رضوی		128949	1316	25	67	160	71
12	خوزستان		64055	1316	23	52	127	55
13	زنجان		21773	1352	7	16	46	18
14	سمنان		97491	1355	5	13	29	17
15	سیستان وبلوچستان		181785	1336	14	40	102	37
16	فارس		122608	1316	26	76	197	79
17	قزوین		15567	1376	5	19	46	25
18	قم		11526	1375	1	5	9	6
19	کردستان		29137	1337	10	27	84	24
20	کرمان		180726	1316	17	46	143	60
21	کرمانشاه		24998	1316	14	30	85	29
22	کهگیلویه وبویراحمد		15504	1355	5	16	41	16
23	گلستان		20367	1376	12	23	53	25
24	گیلان		14042	1316	16	43	109	49
25	لرستان		28294	1352	10	27	84	23
26	مازندران		23842	1316	17	45	115	52
27	مرکزی		29127	1326	11	20	62	29
28	هرمزگان		70697	1346	13	36	83	28
29	همدان		19368	1352	8	23	72	27
30	یزد		129285	1352	10	20	51	24
	جمع کل		1628777		368	929	2438	1083

 منبع : سایت وزارت کشور

نگاهی به مسئله قره باغ

نگاهی به مسئله قره باغ 

در این مقاله میخواهیم "مسئله قره باغ علیا " که سالهای سال در محافل بین المللی مختلف مطرح میگردد بحث نمائیم .موجودیت ترکها در قره باغ علیا که تا قرن هفتم میلادی به گذشته بازمیگردد ، توسط ارامنه اشغالگر تماما از بین رفته است .

قره باغ علیا گرچه از نظر تاریخی سرزمین ترکها بحساب میآید ولی بیش از ده سالست که تحت اشغال ارامنه قرار دارد .ترکهای آذربایجان ساکن این منطقه از خانه و کاشانه خود بیرون رانده شده و در شرایطی بس دشوار زندگی میکنند . مسئله قره باغ مابین آذربایجان و ارمنستان گذشته ای بس دیرینه داشته و موجبات قتل عام ها و تبعیدهای بسیاری را فراهم آورده است . قره باغ منطقه ایست که با رودخانه های کر ، ارس ، دریاچه گوکچه ، دشت و کوهستانی مرتفع احاطه شده و در عین حال نام خان نشینی است که در اواسط قرن هفدهم در این خاکها شکل گرفته است . در واقع قره باغ از این نظر که میتواند دیگر مناطق آذربایجان ، ارمنستان و ایران را از آن کنترل نمود دارای اهمیت ژئوپلیتیک بسیاری است . در اصل نباید مناطق قره باغ و قره باغ علیا را یکی دانست زیرا قره باغ علیا بمساحت 4329 کیلومتر مربع تنها بخشی از منطقه وسیع قره باغ است . قره باغ از شهرستانهای آغدام ،ترتر،یواله ،فضولی،بیلگان ،قبادلی،جبرائیل ، مینگه چویر ،آغجابدی ، خواجوند ،شوشا،خان کندی ،لاچین ،کلبجر ،خانلار ،گوروس ،آق دره ، برده ،زنگزور و خادروت تشکیل مییآبد . در حالیکه قره باغ علیا بمرکزیت خان کندی شوشا ،آق دره ، مادروت،خواجاوند و آسکرون را در دل خود جای میدهد .

سئله قره باغ که گذشته ای دیرینه دارد با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی پیشین در نیمه دوم دهه 1980 ، با ادعای تصاحب منطقه قره باغ علیا توسط ارمنستان دوباره مطرح گردید . ادعای تصاحب منطقه قره باغ علیا توسط ارامنه در واقع از جمعیت زیاد آنها در این منطقه نشات میگیرد . در اینکه بیشتر جمعیت منطقه را ارامنه تشکیل میدهند جای تردید نیست . بر اساس سرشماری سال 1989 ، 75 درصد جمعیت قره باغ علیا را ارامنه و 25 درصدشان را نیز ترکهای آذربایجان تشکیل میدهند .علت اصلی جمعیت بالای ارامنه در این منطقه ، سیاستهائی است که روسیه اعصار پی در پی برای کنترل قفقاز دنبال کرده است .از طرف دیگر موجودیت ارامنه و ارمنستان در قفقاز برای روسیه غیر قابل انصراف بوده و همین موضوع تز قره باغ علیای ارامنه را تقویت میبخشد . در حالیکه آذربایجان با استناد بر سوابق تاریخی و حقوقی منطقه قره باغ علیا را حق مسلم خود میداند که از طرف محافل بین المللی مورد حمایت قرار میگیرد . آذربایجان در این راستا تنها از سوی ترکیه حمایت گردیده و در مقابل آن ارمنستان با حمایت از سوی روسیه ، ایران و کشورهای غربی همانند فرانسه به اشغال خاکهای آذربایجان ادامه میدهد . بعبارتی دیگر ارامنه نمیخواهند تا منطقه قره باغ علیا که بخشی ا زرویای کذائی ارمنستان بزرگشان میباشد را از دست رها سازند . 

برای درک هرچه بهتر این مسئله و پی بردن بعمق حقایق باید نگاهی بتاریخ و وقایع آن بیاندازیم . قره باغ علیا بخشی از خاک آذربایجان بوده و با سیاستهای روسیه در قفقاز بتاریخ قرن هجدهم ، جمعیت ارامنه در آن رو به افزایش گذاشت بطوریکه ارامنه ادعای تصاحب و تعلق آنرا در میان گذاشتند . ارامنه که اکثریت جمعیت منطقه را تشکیل میدادند خواستار وابسته شدن قره باغ علیا به ارمنستان گردیدند . قره باغ در زمان حکمرانی سلطان مراد سوم عثمانی بدولت عثمانیان پیوست . قره باغ که تا قرن هجدهم مابین صفویان و عثمانیان رد و بدل میگردید ،سرانجام به ایران واگذار گردیده مدتی بعد نیز خان نشینی قره باغ توسط پناه علی بیگ در آن شکل گرفت . خان نشینی قره باغ تا سال 1826 که توسط روسیه تزاری اشغال گشت بمقیاسی وسیع مستقل محسوب میشد .با تسخیر منطقه توسط روسها ساختار دموگرافیک قره باغ نیز بسرعت تغییر داده شد . سیسیانوف ژنرال روسی در سال 1805 میلادی قره باغ را از لحاظ جغرافیائی دروازه آناطولی ، ایران و آذربایجان خوانده و پیشنهاد نمود تا برای تغییر توازن منطقه بنفع خود عناصر مسیحی را در بین مسلمانان جای دهند . در این راستا بسال 1825 و 1826 ، هجده هزار نفر از ارامنه پادشاهی قاجار و در سال 1828 نیز پنجاه هزار نفر ارمنی در این خاکها جای داده شدند . در سالهای 1828 و 1829 و جنگهای عثمانیان و روسیه ، روسها که شرق آناطولی را تا ارزنجان اشغال کرده بودند ، بالغ بر صد هزار نفر ارمنی را از ایران بسوی قفقاز کوچ داده و در مناطق ایروان و نخجوان اسکان دادند . در دهه 1830 نیز ارامنه بسیاری از ایران و دولت عثمانی به قره باغ کوچ داده شده و بدینترتیب توازن جمعیتی قره باغ کاملا تغییر داده شد .در واقع روسها بعد از قرارداد ادیرنه بسال 1828 و عهدنامه ترکمنچای ارامنه آناطولی و ایران را دعوت به اسکان در قره باغ نمودند . بدینترتیب روسها که ارامنه را همواره بعنوان اهرمی در مقابل ترکها میپنداشتند ،موجودیت ارامنه در قره باغ ، این منطقه کوهستانی و استراتژیک را مورد حمایت قرار دادند .

ارامنه که با حمایت روسها جمعیتشان روزبروز افزایش مییافت در سالهای 1829 و 1830 میلادی دست بشورش زده و به مناطق اسکان ترکها حمله کردند .منطقه بعد از سال 1905 و انقلاب کبیر روسیه شاهد درگیری جدی مابین ترکها و ارامنه گردید .جمهوریهای ارمنستان و آذربایجان بعد از کسب استقلال کوتاه خود در آن سالها برای حاکمیت بر قره باغ مبارزه ای بی امان را آغاز نمودند .ارامنه قره باغ نیز در سال 1918 شورشی بزرگ را دامن زده و به اماکن اسکان و کارترکها حمله بردند . سرانجام ارتش ترک با ورود به باکو و انجام عملیاتی در قره باغ توانست مقابل این قتل عام را بگیرد . بعد از متارکه نامه مندرس ، ارتش ترک منطقه را ترک گفته و بدنبال آنها انگلیسیها وارد قره باغ شدند .انگلیسیها در آغاز سیاستی به نفع ارامنه و گرجیها در پیش گرفته ولی بعدها تعلق قره باغ به آذربایجان را اعلان نمودند .ارامنه قره باغ از سال 1920 دوباره دست به قتل عام ترکهای آذربایجان زده و اقدامات خود در ضمیمه قره باغ به ارمنستان را فراهم ساختند .در حالیکه نیروهای آذربایجان سعی داشتند تا شورش ارامنه قره باغ را خاموش سازند ، ارتش سرخ شوروی وارد باکو گردیده و جمهوری آذربایجان را از میان برداشت .

مابین آذربایجان و ارمنستان سه منطقه قره باغ علیا ، نخجوان و زنگزور وجود دارد. زنگزور که آذربایجان ونخجان را از همدیگر جدا میسازد ، به ارمنستان محول گشت .جایگیری این منطقه مابین آذربایجان و نخجوان در واقع بخاطر ممانعت از همسایگی آذربایجان و ترکیه بود .نخجوان بعدها با تصمیمی مابین روسیه ، ترکیه ، آذربایجان و ارمنستان به جمهوری خود مختار تبدیل شده ئ تحت حاکمیت آذربایجان قرار گرفت . قره باغ علیا نیز بسال 1923 توسط روسها داخل مرزهای آذربایجان قرار گرفت

کشور های جدید

کشور های جدید

آیا می دانید که از سال ۱۹۹۰ تاکنون ۲۸ کشور جدید پا به عرصه گذاشته اند؟شاید اطلاعاتی که در ادامه ارائه می شود مورد استفاده دوستان باشد.

اغلب این کشور ها پس از فروپاشی شوروی سابق متولد شدند. برخی از این کشور ها ؛ در جریان موج استقلال طلبی اروپای شرقی و شبه جزیره بالکان بوجود آمدند. تعدادی نیز از پس از استقلال تغییر نام یافتند. بعضی از این کشور ها سابقه دیرینه داشتند مانند ارمنستان. در برخی از این کشور ها نیز مرز های جغرافیایی از گذشته وجود داشته است. مانند کشور های آسیای مرکزی ( قزاقستان؛ ازبکستان؛ ترکمنستان؛ تاجیکستان؛قرقیزستان) و منطقه قفقاز ( آذربایجان ؛ گرجستان؛ ارمنستان ).استقلال بعضی از این کشور ها با آرامش همراه بود نظیر جمهوری چک و جمهوری اسلواکی که از تقسیم کشور چکسلواکی سابق حاصل شد.اما کشور هایی هم هستند که استقلال را با جنگی خونین تجربه کردند.مانند بوسنی و تیمور شرقی. عکس حالت فوق نیز در همین دوران وجود داشت به نحوی که برخی از کشور های دو پاره  به وحدت رسیدند مانند  جمهوری یمن و جمهوری آلمان.همچنین تغییرات عمده ای نیز در کشور هایی بوجود آمد که علیرغم حفظ نام قبلی؛ مشخصات جغرافیایی تازه یافتند مانند جمهوری فدراتیو روسیه و یوگسلاوی.( البته یوگسلاوی در سال ۲۰۰۳ به جمهوری صربستان و مونته نگرو تغییر نام یافت . بنابراین یوگسلاوی سابق به پنج کشور جدید تبدیل شد که عبارتند از : اسلونی ؛ کرواسی؛ بوسنی و هرزه گوین ؛ مقدونیه ؛ صربستان و مونته نگرو )در سال ۲۰۰۶ صربستان و مونته نگرو نیز از هم جدا شدند و نام یوگسلاوی برای همیشه به تاریخ پیوست و این دو کشور به صورت مستقل در نقشه جهانی ظاهر شدند.در سال ۲۰۰۸ نیز منطقه خودمختار کوزوو از صربستان جدا شده و اعلام استقلال نمود و اینگونه یوگسلاوی سابق به هفت کشور مستقل تقسیم شد. گویا هنوز تجزیه یوگسلاوی از سال ۱۹۹۱کامل نشده است.

در منطقه بالتیک کشور های استونی ؛ لاتوی (لتونی ) و لیتوانی ظهور یافتند و در  شرق اروپا شاهد ظهور کشور های بلاروس ( روسیه سفید) ؛ مولداوی  و اوکراین هستیم.

در حوزه اقیانوس کبیر  علاوه بر کشور تمور شرقی ؛ کشور پالوئو به استقلال رسیده است که مجمع الجزایری متشکل از ۲۰۰ جزیره است و در ۵۰۰ مایلی جنوب شرقی فیلی پین واقع شده است.

در همین دوران دو نام جدید در قاره آفریقا مطرح شد. نامیبیا که از افریقای جنوبی مستقل شده و اریتره که از کشور  اتیوپی مستقل شده  است. البته برخی کشور ها تغییر نام دادند مانند کشور زئیر نیز به جمهوری دمکراتیک کنگو ؛ ساموآی غربی به ساموآ ؛ جمهوری فیجی به جمهوری مجمع الجزایر فیجی ؛ جمهوری کومور به اتحادیه مجمع الجزایر کومور تغییر نام داده اند.

منبع: www.factmonster.com